top of page

we schrijven onze geschiedenis

28-05-2017

“We schrijven onze geschiedenis.” Ik hoorde die zin en dacht: ‘Jaaaaa… dat is een onderwerp voor een blog! Niet de zin, maar het moment creëerde de blog. Het was de uitspraak van mijn man toen we een jaar na onze verhuizing door het pittoreske IJzendijke reden. Op weg naar ‘het westen’ maken we soms een kleine omweg door ons oude dorp en onze oude straat. Het voelt niet meer als ons huis. Al lang niet meer. Maar IJzendijke is wel een stukje van jezelf geweest. Hier ligt  tien jaar van mijn geschiedenis. En niet alleen van mij, maar van ons gezin. Dat hoor ik terug vanaf de achterbank.

We schrijven niet alleen onze geschiedenis, maar ook die van onze kinderen. En dat is mooi. Wat wij nu bouwen vandaag, legt een fundament voor hun latere leven. En ja… hoe doe je dat? Soms ook wel spannend. Doe je het wel goed? Wat als je een steen niet helemaal lekker legt? Maar ach… gelukkig is die ene steen, een onderdeel van een volledige muur. Opvoeden is niet altijd simpel, maar gelukkig mag je er jaren over doen. En een metselfoutje kun je later wel rechttrekken. En anders steekt er een steentje een beetje uit. So what? Zolang de basis van het huis maar goed en stevig is.

Nog even terug naar ons fysieke huis. Of we spijt hebben van onze verhuizing? We krijgen die vraag nu regelmatig. Nee helemaal niet. Natuurlijk ons vorige huis was sfeervol, authentiek. Dit huis is anders. We hebben opnieuw geen kant-en-klaar huis gekocht. We mogen nog heel wat klussen de komende jaren. Maar ik ben ervan overtuigd dat die sfeer er ook weer komt. Want de sfeer zit niet in het interieur. De sfeer, dat ben jij.

En wij zijn het die als gezin in ons nieuwe huis onze geschiedenis gaan schrijven. En dat gaat óók prima met een keuken die zelf van zichzelf al ruim twintig jaar geschiedenis heeft. Of een vloer die nét niet helemaal je kleur is. Het maakt niet uit, zelfs daar ga ik al een beetje van houden. Omdat ik het huis in mijn hart heb gesloten. En vooral alle avonturen die we hier gaan beleven. Ik hoop hier een mooi stuk van mijn én ons geschiedenisboek te mogen schrijven.

Eén zin: “we schrijven geschiedenis”, vormde de basis voor mijn eerste blog. En dat is bloggen eigenlijk: persoonlijke geschiedschrijving waar anderen van mogen meegenieten. Vind je het leuk? Laat het me weten.

bottom of page